De Kervenov sindrom (De Quervainova bolest)

De Kervenov sindrom se verovatno javlja usled ponavljanog ili učestalog povećanog opterećenja tetiva (dugog odvodioca palca i kratkog opružača palca), što dalje vodi u zadebljanje tetivnog omotača, formiranje nove vaskularizacije i istovremeno mukoidne degeneracije. Uprkos tome što se često govori o zapaljenju tetiva i pratećih tetivnih ovojnica, retko je reč o upalnim promenama.

Veoma često se za De Kervenov sindrom vezuju etiološki faktori kao što su prekomerno opterećenje, trauma ili trudnoća.

Dijagnostika

Postepeni nastanak bolova iznad korena palca, naročito pri odvođenju palca (abdukciji) i krivljenju šake ka unutra, odnosno ka strani malog prsta. Prilikom savijanja prstiju u hvat (hvat pincete) javljanju se bolovi u predelu ručnog zgloba sa strane korena palca.
Uočava se bol na dodir iznad korena palca i u predelu ručnog zgloba u regiji iznad tetiva dugog odvodioca palaca i kratkog opružača palca. Često se javlja otok u opisanoj regiji.
Pacijent reaguje bolno na Finkelstajnov test – palac se stavlja unutar ostalih prstiju pri formiranju pesnice i ispitivač vrši pasivno krivljenje šake u ručnom zglobu na stranu ka malom prstu.

Lečenje De Kervenovog sindroma

Nehirurško lečenje

Uvođenje rasteretnog režim (ortoza za ručni zglob sa produžetkom za palac) često dovodi samo do kratkoročnog poboljšanja, bez trajnijeg efekta. Nakon toga, uglavnom se može pokušati lečenje sa NSAID (nesteroidnim antiinflamatornim lekovima)

Injekcija kortikosterioda sa lokalnim anestetikom (ultrazvučno navođena blokada šake) u tetivne ovojnice oko navedenih tetiva daju dobre efekte lečenja. Ova procedura se može ponoviti nakon 1–2 meseca, ukoliko je potrebno, odnosno ukoliko se tegobe ponovo jave.

Hirurško lečenje

Hirurško lečenje u smislu presecanja tetivne ovojnice i rasterećenja tetiva indikovano je samo kod težih slučajeva, gde bolest dugo traje i konzervativne metode lečenja nisu dale odgovarajući efekat.